En dat is 4

woendag 11 april: muziek

Eind van de ochtend naar Marianne om te lopen met de hond, ze hebben regen voorspeld in de middag en dat begint ook precies als ik aan kom en we weg willen, dus parapluutjes mee. Gelukkig valt het mee en wordt het snel droog. Na onze wandeling nog even thee drinken en nakletsen en dan naar huis. Eind van de middag tijdens onweer en een bijna waterhoos heel vloeiend tussen alle drukte door naar de Rotterdamse Schouwburg gereden waar de kickoff is van de Operadagen en we gaan horen wanneer er wie bij ons komt. Het is leuk georganiseerd, ik weet de envelop al voor de kickoff te krijgen, dus wij weten al wat. Helaas blijkt onze artiest, Tim van Petighem krijgen we, er niet te zijn, jammer dus. Na het officiele gedeelte gaan we snel naar huis waar Rene ons net voor is. Ik ga koken en check ondertussen google voor onze artiest, en het ziet er goed uit, combi met muziektheater, het lijkt op net zo iets als vorig jaar en dat was goed en leuk. Enfin we gaan het zien. In de avond de update mail met het nieuws over de uitslag en het afterchemo feest de deur uit gedaan. 's Avonds zit de uil weer in beeld (z'n onderlijf dan, hij zit net te veel naar links, op zich ook interessant hoor). De volgende dag blijkt dat hij rond 1 uur 's nachts na het nodige gepoets en rek- en strekofeningen er op uit is gegaan (dat heeft de camera wel gepakt, de thuiskomst weer niet, irritant ding). Bijna weer op voor de volgende serie. De afgelopen serie was heel apart, snel voorbij gegaan door uitjes,maar wel heel druk en vol en veel stress en keelpijn en grieperig en moe, wel ook veel in beweging gezet met lichaamswerk, 3 dagen zhineng qigong, en een beeje teleurstellende uitslag na dit alles. Nu maar weer kijken wat de volgende kuur brengt..

dinsdag 10 april: potjandorie

Vandaag naar het ziekenhuis voor de uitslag van scan en bloed. Het loopt ondanks het vroege uur flink uit en geduld is een schone zaak. Dan blijkt dat de tumor bijna even groot is gebleven, volgens de radioloog wel iets afgenomen, vooral in het buikschort, dus toch mooi maar een fikse teleurstelling want ik had op veel meer gerekend. Ook is een van de tumormarkers aan het toenemen en dat valt me helemaal tegen en vind ik erg, ofschoon vorig jaar er ook een tijdelijke toename was tijdens de chemo (werd toen verklaard als afbraakproduktie...). Dus afwachten maar weer maar. Wel laat ik mijn hart controleren omdat ik weer wil gaan duiken, en dat is "als nieuw" dus dat is supernieuws. Desondanks ben ik de rest van de dag niet echt in goede doen. Maak een plaatje van het verloop van de tumormarkers en dat kikkert wel iets op.

maandag 9 april: uitrust Paas

In de ochtend zien we via de camera dat de uil op stok zit, geweldig, jippie! Alleen heeft de camera vannacht zijn thuiskomst niet gefilmd dus dat is niet zo mooi, is dat ding toch niet goed en zal die nog een keer weg moeten, wat een gedoe. Maar eerst maar even meekijken. Dat beest zit zich bijna net als Wammes veelvuldig te wassen tot ie wegzakt in diepe rust. Het is regenachtig en koud, Bas plant de boompjes van Petra en Nol en ik blijf veel in bed, lekker lezen en uitrusten. Werd vannacht wakker met pijn in maag en buik, dat is meteen weer even schrikken, ook voor Bas de volgende ochtend, maar het zal met die diarrhee van gister toch iets van verkeerd gegeten zijn want in de lloop van de dag zakt het weg. Voor het avondeten heeft Bas fondue als verrassing omdat het morgen 4 jaar terug is dat gingen aantekenen voor ons huwelijk.

zondag 8 april: qigong Paas

Vroeg in de ochtend rijden we naar Marknesse voor weer een dagje zhineng qigong, weer met Peter en Tao maar nu ook met Wei. We zijn ruim op tijd en kunnen ondanks de 6 'C toch lekker buiten in het zonnetje zitten, dat is een onverwachts kadootje. Wei blijkt een klasgenoot van onze Karl te zijn, en wel een apart figuur zoals hij rondloopt (lange Chinese jas, zegt niets, lijken diva (divo? :-) ) manieren zijn maar misschien gewoon concentratie). Het is gezellig, de masters roepen ons op tijd naar binnen, helaas niet in de tipi, waar we, afgezien van voor Wei, toch ook voor kwamen, maar er is een vrouw die niet tegen de verwarming in de tipi kan. We zingen een lied uit het centrum in China, dan doet Wei met zijn diepe stem een geleide meditatie, ik ben af en toen compleet van de wereld, lekker. Daarna pauze en dan doet Peter 2 oefeningen uit de body en mind met ons, en dan is het al weer lunch. In de pauze maken we een Indianen-ceremonie mee in de tipi, gegeven door degene van wie deze plek is, Renee. De temperatuur in de tipi blijkt goed te doen te zijn met 2 elektrische kachteltjes waardoor we na de pauze toch onze tipi-sessie krijgen met Tao, eerst speels en dansen maar dan een uur lang la qi. Op het eind wordt het toch wel fris dus na de pauze doen we het laatste stuk, healing sessies met iedereen incl de 3 masters, weer binnen. Een hele mooie dag, heel fijn en inspirerend, heel anders dan Giethoorn. Dan naar Zaandam waar we langs mama gaan die ondertussen al uit het ziekenhuis is en in Oostergouw zit voor revalidatie, nog altijd moe en duizelig maar kan toch al stukjes lopen en zonder veel pijn, dus dat is toch super. Ik had wel gehoopt nooit meer terug te komen in dit gebouw na het overlijden van mijn vader, maar meer dan vreemd om er weer binnen te lopen is het eigenlijk niet. Dan via de Mac eindelijk terug naar huis, een lange dag maar wel lekker. Mac is misschien niet zo slim, sinds vanmiddag ben ik giga aan de diarrhee dus ergens toch wat verkeerd gegeten, hoop niet dat ik iets heb opgepikt, ben sinds de Academ sessie niet super in vorm met nog alijd zere keel en veel moe. 

zaterdag 7 april: snippertjes

Bas ziet in de ochtend bij een boerderij wat verderop een hele berg snippers liggen. Dat is makkelijker dan die van Jan want deze kan hij zonder karretje hier krijgen. Na wat belletjes blijkt dat we van mogen hebben dus de rest van de dag rijdt hij heen en weer en laadt de auto vol. Bij ons dan uitrijden en ik verwijder alle onkruid (vooral hopen brandnetels maar het kleefkruid is ook al weer bezig) en verspreid alle snippertjes keurig. Het si slopend werk maar het ziet er buitengewoon mooi uit. Echter de fazanten laten zich hierdoor de hele dag niet zien dus geen ei erbij onder de sering...

vrijdag 6 april: uil?

Heel voorzichtig schuif ik na de nodige voorbereidingen de camera de zolder op, ondanks dat ie niet helemaal ok lijkt, hij is nu al een paar keer beslagen en vannacht heeft hij niets opgenomen, maar ik wil niet langer wachten. Ik hoor geen paniekerig gefladder en na nog wat voorzichtig gegluur blijkt de uil er niet te zijn, is waarschijnlijk geschrokken toen hij afgelopen woensdag Bas opeens in het gezicht keek. Dus ik kan m'n gang gaan om 'm zo goed mogelijk neer te zetten zodat ik echt de balk heb waar hij/zij het meest zit (er liggen een hele lading uileballen en stront onder) en ook de nestkast. Halverweg belt Nol dat hij voor de deur staat met wat boompjes, ik rennen naar de deur, ondertussen boven mijn pruik opzettend, is hij al naar achter dus weer terug. Hij helpt vervolgens even met de installatie wel zo handig. We zullen de uil maar naar hem vernoemen -). In de middag vind ik als ik terugkom van een klein fietsrondje naar de brievenbus een fazantenei onder de sering bijna voor de achterdeur, dat is niet zo handig van een van de madammen want iedere keer als we naar buiten komen rennen ze er vandoor("onze" fazant heeft 4 vrouwtjes, lekker ding). Volgens de vogelbescherming die ik bel leggen ze iedere dag een ei tot ze er genoeg hebben en dan gaan ze pas zitten. Maar dit is niet slim want een ekster heeft het ei ook al in de kijkert, en ik herinner me alle vorige jaar gevonden stukke eieren. Dus in de avond als ze weg zijn leg ik er maar een stapel takjes overheen. Leuk he de lente in het land, maar wat ben ik er druk mee!

donderdag 5 april: weer een ziekenhuis

Vandaag weer bloed prikken en een CT-scan, nuchter maar gelukkig vroeg in de ochtend. Ik stap nog even op de weegschaal en natuurlijk weer een kilo erbij -(. Ik geef het maar op. Daarna auto wassen, moet even wachten omdat ik te vroeg ben, dan naar de Vodafone winkel met mijn stukke mobile waar ik moet wachten omdat ik te vroeg ben, vervolgens sturen ze me door naar de Lijnbaan Vodafone want zij kunnen zelf niets alleen verkopen, handig, niet dus, daar heb ik nu even geen zin. Dan naar de volgende winkel waar ik niet hoef te wachten en met een camera voor de uil naar huis vertrek. Helaas blijkt thuis dat de doos niet compleet is dus kan ik 's middags terug waar pas de 3e doos compleet is, dat is niet co fraai. Het is daarna wat gedoe maar uiteindelijk staat er een werkende camera test te draaien op Wammes. 's Avonds qigongen, lekker we komen allebei bij van het cameragedoe, en Nynke en HJ zijn er ook bij, bijzonder, volle bak vanavond.

woensdag 3 april: wat een dag

Vioolles en acupunctuur, heb niet dat enorme ontspannen gevoel ondanks dat ze me lang laat liggen, ben toch ook wel erg met mama bezig of alles wel goed gaat. Hoor de hele middag niets waardoor ik me zorgen maak, bovendien is mijn mobiel stuk waardoor ik zonder al mijn nummers zit, bel op gegeven moment zelf maar het ziekenhuis. Daar blijkt dat de operatie een uur later was geworden door de drukte, maar alles is goed gegaan ze ligt uit te slapen, anderhalf uur geleden hadden ze m'n zus al gebeld die contactpersoon is. Besluit maar een berichtje naar iedereen uit te doen omdat misschien meer mensen op nieuws zitten te wachten en ik gok dat mijn zus op haar werk is omdat we anders wel wat hadden gehoord. Dit blijkt helemaal in het verkeerde keelgat te schieten bij mijn zus, die blijkbaar al de hele middag zit te bellen zonder dat ze iemand te pakken krijgt. Gek want de gewone telefoon doet het toch echt gewoon. Wel blijkt dat Vodafone eruit ligt door een brand, dat zou mede een oorzaak kunnen zijn. Kortom vervelend allemaal, nu ben ik daar weer druk mee. Wel echt een stressweek zo, niet goed voor de gezondhedi!  

dinsdag 2 april: een ander ziekenhuis    

Ik breng mama naar het ziekenhuis in Zaandam. wat een getob voor een opname zeg in dit ziekenhuis, eerst naar het lab om bloed te prikken, dan naar de poli waar ze ons lang laten wachten om gegevens door te nemen, dan weer op afspraak dus weer wachten naar de afdeling om dezelfde gegevens weer door te nemen. En dan mag zij zich vervelen tot de operatie de volgende dag terwijl ik als een speer op verjaardagvisite ga, kwam onverwachts tussendoor dus wel leuk maar jammer dat het zo laat is geworden. Het weer is mooier dan voorspeld dus kunnen we wel nog even lekker buiten zitten. Dan een lange rit terug, met ongewoon weining fileleed, dus ben net op tijd thuis. Rene komt helpen maar ik ben zo ongelofelijk moe van alles dat ik halverwege de avond in bed ga liggen, dat heb ik nog nooit gedaan!

zondag 1 april

Bas gaat lekker duiken, op een duikstek waar ze geen snotolven zien. Ik blijf flink uitslapen om bij te komen van alle vermoeienissen, op zich voel ik me goed maar heb een enorm zere keel. Mama komt 2 daagjes voor de operatie en blijft slapen. Ik win alle scrabbelspelletjes :-). 

zaterdag 31 maart: al weer lichaamswerk

Nu al de tweede sessie van de jaartraining van Academ, en nu een hele dag. Er zijn zo'n 16 mensen, waaarvan 2 mannen, er wordt wat gehoest en ik maak we best wat zorgen of dit wel verstandig is. Vanochtend beginnen we afwisselend met schudden en ademsessies, uiteindelijk komt er bij mij veel los en dat is ook loslaten dus dat is mooi. Het proces werkt dus toch ook al heb ik het al vaak gedaan en zat ik ook aardig in mijn hoofd, het is goed dat te weten. Na de lunch een sessie met het kleine kind in je, dan een brief schrijven van dat kind aan onszelf die vervolgens door een ander aan je wordt voorgelezen... Best eng maar wel mooi. Alles er daarna maar even uit door lekker te dansen. Dan volgt een Reiki-I inwijding en zelfhealing sessies. Het is ongelofelijk wat ik vandaag allemaal doe zo net na de 3e chemo! Als ik lekker moe en hees thuiskom is Bas klaar om ons huwelijksgedicht op de muur in de gang te schilderen en een paar uur later is het eindelijk zo ver, ben er heel blij mee.

Je verwonderen

over het gewoonste,

het spelen van het licht,

het strelen van de wind,

de openhartigheid van een bloem,

het gezoem van een bij,

zoek niet te ver,

je zit vlak bij het vuur,

het geheim dat leven heet,

het liefste, het warmste -

geluk

iedere dag weer

ligt het voor de hand.

donderdag 29 maart: chemo 4.3

En dat is de laatste al weer uit deze serie, voor mijn gevoel is het heel snel gegaan maar had afgelopen weekend natuurlijk ook al weer een lekkere break. Nog 56 nachtjes to het eind (Marianne telt mee - om andere redenen). Ben weer flink aangekomen, niet echt een verrassing met zo'n grote chocoladeletter vorige week en een weekend vol cakejes en paaseitjes, maar toch wel sneu dat alles wat ik in mijn mond stop meteen blijf plakken, terwijl ik de hele tijd zo'n trek heb! Kijken of ik er deze week wat van af kan krijgen, maar met een paasweekend en bezoek voor de deur... Verder loopt alles weer gesmeerd, bij thuiskomst een uurtje in coma, dan weer eens wat belasting en en 's avonds lekker naar Maria om bij te kletsen over het weekend en nog wat oefeningen te doen.

dinsdag 27 maart: zonnebaden

Ik werk mijn blog bij maar een foute klik op de knop en alles kwijt. Dan eerst maar heerlijk genieten van het nog altijd mooie weer, en plantjes water geven, het weer schijnt achteruit te gaan deze week, errug jammer want ik heb een lekker gezond kleurtje, maar kan ik wel weer wat achterstallig administratiewerk doen. Wammes is er wel klaar mee, hij gaat liever naar binnen.

maandag 26 maart: lichaamswerk x2

Eerst eens heerlijk uitgeslapen van alle vermoeienissen en te weinig slaap. Flinke spierpijn in mijn benen niet eens in mijn armen. Het is nog steeds heerlijk weer en er moet brood worden gehaald en boodschappen dus dat wordt een lange, en naar blijkt slopende fietstocht tegen harde wind in naar het winkelcentrum. Dan gaat Wammes helemaal los in de tuin alsof hij nooit meer naar binnen wil, maar gelukkig ren ik nog altijd sneller :-). Doordat niet alle klokken op zomertijd blijken te staan wordt het opeens toch nog opschieten om op tijd naar Rotterdam te gaan, maar gelukkig werkt het verkeer mee. Er zijn flink wat mensen voor een inhaalavond, dus dat betekent een grote groep zaterdag -(. De Academ training blijkt een echte lichaamswerk training zijn, we beginnen met een ademsessie en geleide meditatie/visualisatie om achter de leervraag van je ziel te komen (dat is schrikken voor sommige mensen die nog nooit zo iets gedaan hebben, bij mij gebeurt niet zo veel), en lichtwerk met die vraag. Ik heb de prachtigste beelden waar Linda helemaal eng van wordt (vrije ruimte vol warmte en licht binnenstappen en een koude donkere poort afsluiten), uiteindelijk houd ik het dan maar "gewoon" op Leven. Als ik thuiskom zijn de mannen nog aan het schilderen, natuurlijk weer wat tegenslag maar binnenkort komt toch echt het gedichtje op de muur!

zondag 25 maart: flink China in Nederland

Heerlijk geslapen in de bedstee en een lekker ontbijtje gehad, tegen tienen zijn we weer terug in de boerderij. Maria is er ook en nog een stel dus vandaag zijn we met zijn 5-en. Tao heeft er blijkbaar zin want we gaan er vandaag flink tegen aan. Na de level 1 merkt hij op dat bij sommigen de energie oppervlakkig blijft dus gaat hij ons leren de energie dieper te krijgen en te voelen, dus heel veel armenwerk, het is flink aanpoten geblazen! Ook leren we de slaaphouding en het masseren van de buik om de organen daar sterker te maken. In de middag beginnen we relaxed met een praatje over hoe meer mensen aan de zhineng qigong te krijgen, maken grapjes over hoe Chinezen stoicijns doorgaan met urenlang de oefeningen doen onverschillig hoeveel pijn het doet, en dat ze Westerlingen anders les moeten geven omdat die meteen stoppen als het moeilijk wordt (en Bas maakt nog een geslaagd grapje, dat ze ook bij alles vragen Waarom in plaats van het gewoon te doen zoals de Chinezen). Ik volg met een schuin oog een mezenkoppeltje dat al jongen aan het voeren lijkt! Bij ons zijn ze nog op nestverkenning. Maar dan komen de wall squats en nog een deel uit de level 2 en we eindigen in het gras in de zon met een 3-centers sta-oefening. Jammer om al weer afscheid te moeten nemen, het China-gevoel kwam zo toch al aardig terug en heel goed om weer eens even zo te oefenen, nu maar weer zien vast te houden! Even na half zes rijden we terug naar huis en Wammes die nog niet eens uitgehongerd op zijn eten reageert. 's Avonds blijkt dat mijn gezicht en hals behoorlijk zonverbrand zijn in die paar uurtjes, ai...

zaterdag 24 maart: een beetje China in Nederland

Vroeg op want we hebben een zhineng qigong weekend in Giethoorn. Dankzij de Japanse tomtom maken we een extra rondje in de polder maar staan toch tegen tienen aan de achterkant van het dorp. Even een telefoontje hoe nu verder en dan lopen we over een paadje langs een sloot met veel bruggetjes en prachtige boerderijen. In een van die boerderijen moeten we zijn. Er zijn 2 Chinese leraren, Tao en Peter (in het Chinees Wanfeng Zhu), en nog een vrouw, dus een lekker klein groepje. Krijg nog een complimentje als Tao verrast zegt dat ik er helemaal niet ziek uitzie. Het is een relaxed dagje, we leren nieuwe geluiden, doen de level 1, hebben een lekkere lunch, kunnen lekker buiten in het zonnetje zitten en de al vele toeristen bewonderen (als je hier woont heb je niet veel privacy, het is net een open museum!) en leren in de middag een onderdeel uit level 2 buiten op het terras. Ook leren we nog over hoe je met je ogen naar buiten en binnen kunt en kunt leren focussen. Eind van de middag wordt het snel koud, we lopen wat over het paadje langs het water, gaan nog even langs ons onderkomen voor de nacht, een prachtige kamer met een bedsteebed een paar boerderijen verderop. We eten bij de Fanfare (van de Bert Haanstra film) en gaan dan terug voor een healing circle. Na al die diszszszsappears en hao la's moet er echt niets meer te zien zijn op die scan over een kleine 2 weken, dat is wel zeker :-) ). Nog even wat nakletsen en dan snel naar bed want het is zomertijd dus dat wordt een uurtje minder slapen, en ik merkte vandaag dat ik toch wel behoorlijk moe ben, kon af en toe zo in slaap vallen!

vrijdag 23 maart: rode wangen dag

Heb flinke rode wangen maar koorts valt mee, het voelt nog steeds een beetje raar om in de zon te gaan liggen nu maar aangezien het toch goed is gegaan gister, en zo krijg in tenminste een lekker gezond kleurtje met rode wangen van de zon, al die lekkere voorjaarsenergie, en kan Wammes de hele tuin rond rennen.

donderdag 22 maart: chemo 4.2

We zijn weer op tijd en alles verloopt weer uiterst voorspoedig, we zijn de eerste anderhalve uur de enigen, dan loopt in 1x alles stampvol, niet zo handig gepland zou je zeggen, maar goed wij zijn weer lekker op tijd thuis. Het is te mooi weer om te gaan slapen, wel lekker om met Wammes aan de lijn buiten in de tuin te lopen, geweldig! Bas moet naar de tandarts, ik lig in de zon, ook al weet  ik niet of dat kan en handig is met net zo'n taxus in mijn lijf, en peuzel beetje bij beetje uiteindelijk een complete oude chocoladeletter op. Of dat het is of de chemo weet ik niet, maar vanaf eind van de middag heb ik enorme diarrhee, kan de movicol vandaag wel overslaan...

woensdag 21 maart: weer skype

Het blijft verrukkelijk weer, zo veel makkelijker om je goed en vol energie te voelen, te wandelen en te fietsen, dus op de fiets naar alweer mijn 5e vioolles. Vandaag ook weer een skype, ook even met wat gepuzzel in het begin en een complete crash van mijn computer, nu met Sabine, de vrouw van een collega van mijn broer, die ook kanker heeft gehad en daar ook haar eigen weg in heeft gevonden en aan het vinden is. We zitten op hetzelfde spoor, zij gelooft ook zeer in de impact van de geest op de gezondheid maar heeft vanzelf andere inspirators gevonden. Ze heeft veel op met de ideeen van Bob Proctor, en Christie Marie Sheldon, en het boek Conscious Medicine. Het is fijn ervaringen uit te wisselen en we kunnen samen met anderen in een soort cirkel elkaar aan het oefenen houden, bijv. met de oefeningen uit het boek Conscious Medicine.

dinsdag 20 maart

Vandaag de 4e en laatste acupunctuur van de Groupon. In plaats van lekker genieten word ik een training ingekletst... Psychoenergetisch werk met een leervraag om nog eens te kijken of er iets waardoor ik steeds weer ziek word. Natuurlijk wel de moeite waard hoewel ik er niet zo heel veel zin in heb om dat allemaal weer eens te gaan doen. Geloof toch ook dat het wel iets complexer ligt dan dat maar kan ook wel voorstellen dat er nog iets in me zit dat nog steeds niet lekker wil, dus vooruit dan maar. Terug een flinke file maar op tijd terug voor skype met Marjolein, onderzoekster aan de Universiteit Maastricht. Zij doet onderzoek naar lichamelijke zelf-ervaring (wat een term he?) bij vrouwen die borstkanker hebben (gehad), met als doel om vrouwen tijdens en na de behandeling van borstkanker beter te kunnen begeleiden, en hun beter te kunnen helpen bij het maken van mogelijke keuzes ten aanzien van hun lichaam. Zo is ze blogs aan het lezen en heeft ook de mijne gevonden. Het is even puzzelen voordat alles werkt met skype, maar dan zijn we bijna 2 uur geanimeerd bezig voor we er een eind aan breien.

zaterdag 17 maart: nog een volle dag

In de middag eerst maar eens bij mama langs, er ligt een ongelofelijk verrassingsverwenpakket van Marc en Carla met o.a. heel veel doosjes yogi thee, daarna naar Amsterdam waar we eindelijk bij Nienke en Ralf op bezoek gaan en blijven eten. Voel nu toch wel dat ik flinke dagen aan het maken ben voor zo'n after-chemo!

vrijdag 16 maart: een volle day after

Ik doe lekker rustig aan, in middag komt er visite nog voor Bas zijn verjaardag. Het is gezellig en ze blijven langer hangen dan verwacht dus moeten we nog rennen om op tijd in de Kloosterkerk in Den Haag te zijn waar Renate heeft geregeld dat we bij de generale mogen zijn van de Passie met Paert waarin ze zingt, omdat morgen een stampvolle kerk niet zo handig is. We genieten van deze privevoorstelling en duiken eind van de avond voldaan na zo'n volle dag het bed in.  

donderdag 15 maart: chemo 4.1

We zijn er rond half 9 en dat is wel lekker. Eigenlijk is onze afspraak om 9 uur maar nu blijkt dat ze dan overleg hebben, dus dat is een hele rare afspraak, dan zit je ook maar te wachten. We zijn einde van de ochtend al weer thuis en ik duik het bed in. De bedoeling was een uurtje maar ik slaap 2 uur als een roos.