Welkom
Mijn naam is Marcelle - veel vrienden noemen me Celle. Ik ben 45 jaar geworden........................................
In de afgelopen 5 jaar heb ik meerder keren, en in toenemende mate, de diagnose borstkanker gekregen. Mijn blog volgt mijn leven in deze periode, en mijn zoektocht in de Westerse, nieuwe en traditionele geneeskunde.
Ik was 39 toen in 2007 bij mij bij toeval borstkanker werd gevonden. Een borstamputatie volgde.
In 2009 werd bij een controle een kleine uitzaaiing gevonden op het uiteinde van het litteken van de vorige operatie. Dat betekende een operatie en verwijdering van alle lymfeklieren.
Oudjaar 2010 ging ik met buikpijn naar het ziekenhuis en werden uitzaaiingen in lever en buik gevonden. De situatie was zo ernstig dat onmiddellijk met palliatieve chemotherapie (FEC) is begonnen, gevolgd door hormoontherapie (Arimidex). Ik heb dat geaccepteerd omdat ik op dat moment geen uitweg zag op eigen kracht, maar inmiddels is het zelfvertrouwen weer hersteld, ondanks dat de kanker nog niet is overwonnen. Tegen oudjaar 2011 bleek de levertumor weer te zijn gaan groeien en werd weer chemo gestart (Paclitaxel). Omdat de tumor al gauw resistent werd, wijzigde dat in weer een andere chemo (Xeloda), en toen die ook niet bleek te werken werd het weer een andere chemo (Gemcitabine) - die ook totaal niets bijdroeg. 9 maanden van non-stop niet werkende chemo verder was daar dan de diagnose: uitbehandeld. Gelukkig gold dat niet voor mijn Chinese arts die nog vol vertrouwen was over mijn vooruitgang.
Ik stimuleer mijn zelf-helende vermogen zo veel mogelijk en op verschillende manieren, via mijn kennis van voeding, door beweging en met de kracht van de geest, en met de steun en positieve energie van familie en vrienden.
Anima = ziel, levensgeest.
De menselijke geest is een krachtig instrument, dat onbewust en bewust grote impact kan hebben op onze gezondheid. Daarvan wordt ook steeds meer wetenschappelijk bewijs geleverd. Deze overtuiging is bij mij de afgelopen jaren aardig op de proef gesteld, maar bewijst ook keer op keer zijn waarde.
Zo gebruik ik meditatie, Reiki en veel visualisatie maar ook bijv. HeartMath, waarmee ik de hartcoherentie en het immuniteitssysteem kan bevorderen en pols en bloeddruk kan controleren, en ZhiNeng (=helende) QiGong, een krachtige manier om geest en lichaam te versterken en helende energie in het lichaam te sturen. Ik ben geinspireerd door Lothar Hirneise, Henk Fransen en David Servan-Schreiber.
Mijn levensmotto - inspiratie
New directions - by Doris Warshay
I want to travel as far as I can go.
I want to reach the joy that's in my soul,
And change the limitations that I know,
And feel my mind and spirit grow.
I want to live, exist, 'to be',
And hear the truths inside of me.
The Invitation - by Oriah Mountain Dreamer
It doesn't interest me what you do for a living. I want to know what you ache for, and if you dare to dream of meeting your heart's longing.
It doesn't interest me how old you are. I want to know if you will risk looking like a fool for love, for your dream, for the adventure of being alive.
It doesn't interest me what planets are squaring your moon. I want to know if you have touched the center of your own sorrow, if you have been opened by life's betrayals or have become shriveled and closed from fear of further pain! I want to know if you can sit with pain, mine or your own, without moving to hide it or fade it, or fix it.
I want to know if you can be with joy, mine or your own, if you can dance with wildness and let the ecstasy fill you to the tips of your fingers and toes without cautioning us to be careful, to be realistic, to remember the limitations of being human.
It doesn't interest me if the story you are telling me is true. I want to know if you can disappoint another to be true to yourself; if you can bear the accusation of betrayal and not betray your own soul; if you can be faithless and therefore trustworthy.
I want to know if you can see beauty even when it's not pretty, every day, and if you can source your own life from its presence.
I want to know if you can live with failure, yours and mine, and still stand on the edge of the lake and shout to the silver of the full moon, "Yes!"
It doesn't interest me to know where you live or how much money you have. I want to know if you can get up, after the night of grief and despair, weary and bruised to the bone, and do what needs to be done to feed the children.
It doesn't interest me who you know or how you came to be here. I want to know if you will stand in the center of the fire with me and not shrink back.
It doesn't interest me where or what or with whom you have studied. I want to know what sustains you, from the inside, when all else falls away.
I want to know if you can be alone with yourself and if you truly like the company you keep in the empty moments.